Autentyczność, definiowana jako zgodność między wewnętrznymi doświadczeniami a wyrażeniami zewnętrznymi, wyłania się jako kluczowy czynnik determinujący dobrostan psychiczny. Badania wskazują na silny związek między autentycznością a różnymi aspektami dobrego samopoczucia, zarówno w kontekście zawodowym, jak i osobistym. Niniejszy artykuł bada korzyści płynące z autentyczności oraz omawia protokoły i techniki wsparte badaniami recenzowanymi przez rówieśników, mające na celu poprawę autentyczności w codziennym życiu.
Korzyści z autentyczności
Badania konsekwentnie wykazały, że autentyczność jest powiązana z większym dobrostanem psychicznym i satysfakcją z życia. Hülsheger i inni (2013) stwierdzili, że osoby wykazujące autentyczność doświadczają niższych poziomów wypalenia emocjonalnego oraz większej satysfakcji z pracy. Podobnie, Neff i inni (2005) udowodnili, że zdolność odczuwania współczucia do samego siebie to kluczowy składnik autentyczności, jest powiązane z adaptacyjnymi strategiami radzenia sobie oraz odpornością w obliczu porażki.
W życiu prywatnym autentyczność sprzyja autentycznym relacjom i bliskości w relacjach. Kernis i Goldman (2006) argumentują, że autentyczność zwiększa bliskość relacyjną i zaufanie, prowadząc do bardziej satysfakcjonujących interakcji społecznych. Ponadto, autentyczność jest powiązana z większym poczuciem własnej wartości i subiektywnym dobrostanem (Goldman & Kernis, 2002), przyczyniając się do ogólnego szczęścia i satysfakcji z życia.
Protokoły i techniki poprawy autentyczności
Wypracowano kilka protokołów i technik mających na celu poprawę autentyczności i promowanie dobrostanu:
Interwencje oparte na uważności (MBI):
Praktyki uważności rozwijają samoświadomość oraz świadomość teraźniejszości, ułatwiając głębsze zrozumienie własnych myśli i emocji. Lillis i inni (2009) udowodnili, że interwencje oparte na uważności pomagają jednostkom wyjaśnić swoje wartości i zharmonizować swoje zachowania z ich autentycznym ja, prowadząc do większego dobrostanu psychicznego.
Klarowność posiadanych wartości:
Ćwiczenia w klarowaniu wartości zachęcają jednostki do refleksji nad swoimi podstawowymi wartościami i priorytetami w życiu. Rozpoznając to, co naprawdę dla nich ma znaczenie, jednostki mogą podejmować decyzje zgodne z ich autentycznym ja (Kernis i inni, 2013).
Pisanie ekspresywne:
Pisanie ekspresywne pozwala jednostkom eksplorować swoje myśli i emocje w sposób pozbawiony ocen i otwarty. Kernis i inni (2013) stwierdzili, że pisanie ekspresywne promuje autentyczność, zachęcając do ekspresji siebie i przetwarzania emocji.
Terapia zorientowana na autentyczność (AOT):
AOT to podejście terapeutyczne, które skupia się na pomocy jednostkom w pogłębianiu zrozumienia siebie i pokonywaniu barier w stosunku do autentyczności. Goldman i Kernis (2002) argumentują, że AOT promuje zdrowe funkcjonowanie psychiczne i subiektywny dobrostan, rozwijając samoświadomość i akceptację.
Etykietowanie emocji:
Etykietowanie emocji polega na identyfikowaniu i etykietowaniu emocji w miarę ich pojawiania się, co może pomóc jednostkom zyskać wgląd w swoje wewnętrzne doświadczenia i rozwijać emocjonalną autentyczność. Badania Liebermana i innych (2007) sugerują, że etykietowanie emocji zmniejsza aktywność migdałka, obszaru mózgu związanego z reaktywnością emocjonalną, oraz wzmacnia aktywność kory przedczołowej, która jest zaangażowana w regulację emocji. Ten proces neuronalny może ułatwić klarowność emocjonalną i autentyczność.
Doświadczanie somatyczne:
Doświadczanie somatyczne to podejście zorientowane na ciało w leczeniu traumy, które koncentruje się na uwalnianiu napięcia fizycznego i przywracaniu regulacji układu nerwowego. Ginzburg i inni (2017) stwierdzili, że terapia doświadczania somatycznego doprowadziła do znaczącej poprawy w autentyczności i dobrostanie u osób z zaburzeniami związanymi z traumą. Poprzez ponowne nawiązanie kontaktu z doznaniami cielesnymi i promowanie samoregulacji, doświadczenia somatyczne może wzmacniać autentyczność i odporność emocjonalną.
Praktyka w wdzięczności:
Praktyki wdzięczności polegają na refleksji i wyrażaniu wdzięczności za pozytywne aspekty życia, co może sprzyjać poczuciu autentyczności.
Źródła:
- Emmons, R. A., & McCullough, M. E. (2003). Counting blessings versus burdens: An experimental investigation of gratitude and subjective well-being in daily life. Journal of Personality and Social Psychology, 84(2), 377-389.
- Goldman, B. M., & Kernis, M. H. (2002). The role of authenticity in healthy psychological functioning and subjective well-being. Annals of the American Psychotherapy Association, 5(6), 18-20.
- Hofmann, S. G., Sawyer, A. T., Witt, A. A., & Oh, D. (2010). The effect of mindfulness-based therapy on anxiety and depression: A meta-analytic review. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 78(2), 169-183.
- Hülsheger, U. R., Alberts, H. J., Feinholdt, A., & Lang, J. W. (2013). Benefits of mindfulness at work: The role of mindfulness in emotion regulation, emotional exhaustion, and job satisfaction. Journal of Applied Psychology, 98(2), 310-325.
- Kernis, M. H., & Goldman, B. M. (2006). A multicomponent conceptualization of authenticity: Theory and research.
- Kernis, M. H., Goldman, B. M., & others. (2013). Authenticity, social motivation, and psychosocial adjustment. In K. M. Sheldon & J. L. Kashdan (Eds.), Personality and social psychology (pp. 210-228). Routledge.
- Lenton, A. P., Slabu, L., & Sedikides, C. (2016). State authenticity in everyday life. European Journal of Personality, 30(1), 64-85. – This study investigates the relationship between state authenticity and various aspects of psychological well-being in everyday life.
- Lieberman, M. D., Eisenberger, N. I., Crockett, M. J., Tom, S. M., Pfeifer, J. H., & Way, B. M. (2007). Putting feelings into words: Affect labeling disrupts amygdala activity in response to affective stimuli. Psychological Science, 18(5), 421-428.
- Lillis, J., Hayes, S. C., Bunting, K., & Masuda, A. (2009). Teaching acceptance and mindfulness to improve the lives of the obese: A preliminary test of a theoretical model. Annals of Behavioral Medicine, 37(1), 58-69.
- Neff, K. D., Hsieh, Y. P., & Dejitterat, K. (2005). Self-compassion, achievement goals, and coping with academic failure. Self and Identity, 4(3), 263-287.
